- برای مواجهه با هر نوع بحران، لازم است انواع مختلف بحران‌ها را شناسایی کنید. این اطلاعات شامل بحران‌های مالی، پرسنلی، سازمانی، تکنولوژیک و طبیعی می‌شود.
2. تعیین تأثیر هر بحران بر کسب‌وکار:
- بررسی تأثیرات هر بحران بر کسب‌وکار از جمله زمینه‌های ضروری است. این تأثیرات می‌توانند شامل ضرر در فروش، نارضایتی مشتریان، خدشه‌دارشدن اعتبار، افزایش هزینه‌ها و کاهش وفاداری مشتریان باشند.
3. اندیشیدن درباره اقدامات مدیریت بحران:
- تدوین راهبردهای مدیریت بحران از جمله اقدامات پاسخگو، پیشگیرانه و بازیابی برای هر نوع بحران ممکن است. مثلاً، برای بحران مالی، مدیریت اقداماتی برای حفظ سلامت مالی کسب‌وکار لازم است.
4. تصمیم‌گیری درباره افراد و اقدامات مورد نیاز:
- تعیین افراد و تیم‌های مسئول برنامه‌ها و اقدامات برای هر بحران. همچنین، در نظر گرفتن نیاز به همکاری با مشاوران یا وکلا در صورت لزوم.
5. تهیه برنامه‌های رفع بحران:
- تهیه برنامه‌های دقیق برای مدت زمان، نیازمندی‌ها و نقش افراد در هر بحران. این برنامه‌ها باید اقداماتی جهت حل بحران، کاهش تأثیرات منفی و بازیابی سریع فعالیت‌ها را شامل شوند.
6. آموزش به افراد مرتبط:
- ارائه آموزش‌های مورد نیاز به افراد مختلف که نقشی در برنامه مدیریت بحران دارند. این آموزش‌ها می‌توانند از طریق جلسات تدریس یا مشاوره‌های تخصصی انجام شوند.
7. بازنگری و به‌روزرسانی برنامه‌ها:
- مرتب ارزیابی و به‌روزرسانی برنامه‌های مدیریت بحران بر اساس تغییرات در ساختار شرکت، تغییرات تعداد کارمندان و نیازهای جدید. این بازنگری می‌تواند اطمینان حاصل کند که برنامه‌ها همواره موثر باقی مانده و با تغییرات در محیط کسب‌وکار همگام باشند.
مراحل مدیریت بحران و برنامه‌ریزی مرتبط
درک و آگاهی از مراحل مختلف بحران، همراه با تدوین برنامه مدیریت بحران، بسیار حیاتی است. مراحل زیر طی یک بحران رخ می‌دهند و می‌توانند به شما در تعیین چگونگی پاسخ به وضعیت در زمان‌های مختلف، کمک کنند.
1. هشدار هشدار - مدیریت بحران
اگرچه زمان وقوع بحران قابل پیش‌بینی نیست، علائم هشداردهنده اغلب وجود دارند. این نشانه‌ها ممکن است از رفتار کارمندان گرفته تا الگوی آب‌وهوا یا امور مالی شرکت.
2. ارزیابی ریسک
مرحله ارزیابی ریسک بلافاصله پس از شروع بحران آغاز می‌شود. در این مرحله، بازیگران اصلی شرکت تأثیرات وضعیت بر روی کسب‌وکار، کارمندان و مشتریان را ارزیابی می‌کنند.
3. پاسخ
پس از بررسی سطح خطر، تصمیم‌گیری در مورد اجرای برنامه‌های مدیریت بحران انجام می‌شود. ارتباطات فوری و اقدامات مدیریتی جهت مدیریت و کاهش حادثه در این مرحله انجام می‌شود.
4. مدیریت
در این گام، همه افراد درگیر برنامه مدیریت بحران را اجرا می‌کنند. این شامل اجرای اقدامات و برخوردهای فوری با تأثیرات رویداد و مدیریت هر اثر جدید یا بدتر است.
5. راه‌حل
در این مرحله، افراد مشارکت‌کننده در حل بحران وظایف خود را انجام می‌دهند و هدف آن بازگرداندن کسب‌وکار به شرایط عادی است.
6. بازیابی
در مرحله بازیابی، برنامه‌های واکنش به خوبی اجرا می‌شوند و کسب‌وکار به مسیر درست باز می‌گردد. این شامل بازگرداندن کارمندان به فعالیت‌های روزمره و بازیابی اعتماد مشتریان به محصولات شرکت است.
تجزیه‌وتحلیل نتایج در این مرحله بسیار حیاتی است تا بتوانید چگونگی مدیریت بحران را ارزیابی کرده و از وقوع مشابه در آینده جلوگیری کنید.
تیم‌های مدیریت بحران: آمادگی و وظایف
تیم‌های مدیریت بحران به منظور حفاظت از کسب‌وکار در مقابل تأثیرات منفی هر گونه بحران، تشکیل شده‌اند و در آماده‌سازی تجارت و کارمندان برای مقابله با تهدیدات بحرانی نقش دارند. وظایف اصلی این تیم‌ها به شرح زیر است:
1. تشخیص علائم هشدار - شناسایی نشانه‌های هشدار که به وقوع بحران احتمالی اشاره دارند.
2. آمادگی کارمندان - همکاری با کارمندان برای آماده‌سازی و اجرای برنامه مدیریت بحران. 3. حفظ اعتبار شرکت - اطمینان از اینکه اعتبار شرکت پس از بحران حفظ می‌شود.
4. آمادگی در برابر وضعیت‌های بحرانی آینده - کمک به کسب‌وکار برای آمادگی در مقابل هر گونه وضعیت بحرانی در آینده.
انواع تیم‌های مدیریت بحران:
1. تیم‌های مدیریت اضطراری منطقه‌ای - پشتیبانی از نیازهای محلی در شرایط بحرانی. - مدیریت اثرات خاص منطقه‌ای ناشی از بحران.
2. تیم‌های پاسخگویی اضطراری سایت - حضور فوری در صحنه بحران و ارائه پشتیبانی مستقیم. - تشکیل شده از کارمندان سایت، مقامات محلی و نیروهای امداد.
3. تیم‌های پشتیبانی تجاری - مدیریت تأثیرات بحران بر کل کسب‌وکار. - اجرای برنامه‌های مدیریتی برای حل بحران.
مشاغل مدیریت بحران:
1. مدیر بحران - رهبری و تایید برنامه مدیریت بحران.
2. مشاور مدیریت بحران - حمایت از تلاش‌های مدیریتی و اطمینان از داشتن منابع مورد نیاز.
3. متصدی مدیریت اضطرار - همکاری با نیروهای امداد و مقامات محلی در شرایط بحرانی.
4. متخصص روابط عمومی - مدیریت ارتباطات در دوران بحران با کارمندان، مشتریان و رسانه‌ها.
5. مشاور منابع انسانی - اطمینان از داشتن پایگاه داده به‌روز از منابع و نیروها در هر نوع بحران.
6. مشاور قانونی - حمایت از تضمین قانونی تمام اقدامات در حل بحران.
7. مشاور (پزشکی، بهداشت، ایمنی، امنیتی، زیست‌محیطی) - ارائه مشاوره در زمینه‌های پزشکی، بهداشت، ایمنی، امنیت یا زیست‌محیطی.
با تدوین برنامه مدیریت بحران و تشکیل تیم‌های مدیریت بحران، کسب‌وکار آمادگی خود را برای مواجهه با هرگونه بحران افزایش می‌دهد و از پیامدهای منفی جلوگیری می‌کند.
لومیناک
نظر خود را بنویسید